Staraniem konsul generalnej RP w Kurytybie p. Doroty J. Barys, przy dyskretnej współpracy PMK, w siódmym dniu tragicznej śmierci Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, Jego Małżonki i innych osób, w katedrze-bazylice w Kurytybie 17 kwietnia 2010 r. o godz. 12,oo (w południe) była sprawowana uroczysta Msza św. za ofiary tej tragedii.  J. E. Arcybiskup Metropolita Moacyr José Vitti przewodniczył Mszy św.!

Przy akompaniamencie naszego hymnu narodowego wykonanego na trąbce (Carlos Domingues) kadeci policji wnieśli przed prezbiterium flagi Brazylii, Polski, Parany oraz sztandar polonijny. Procesji do ołtarza arcybiskupa i księży koncelebrantów towarzyszył organowy „Marsz żałobny” Chopina (Elizabeht Kozak i Elena Moukhorkina Moreno).

W imieniu wspólnoty polonijnej rektor PMK przywitał arcybiskupa M. J. Vitti, dziękując Mu za przyjęcie zaproszenia, aby przewodniczył tej Eucharystii. W osobie prefekta Kurytyby Luciano Ducci powitał przedstawicieli miejscowych władz cywilnych i wojskowych.  Witając p. konsul generalną Dorotę J. Barys podziękował za solidarność i przybycie na wspólną modlitwę przedstawicielom konsularnym zaprzyjaźnionych państw. Następnie, rektor PMK, przedstawił zebranym w katedrze motywy tego spotkania liturgicznego: modlitwa za Polaków, którzy wraz z prezydentem Lechem Kaczyńskim zginęli w katastrofie lotniczej, jak również duchowa łączność z Narodem Polskim. „… W imieniu brazylijskiej społeczności polonijnej wyrażamy wobec najwyższych władz Republiki – reprezentowanych przez prezydenta Luiz Inácio Lula da Silva, ministra Celso Amorin i gubernatora Orlando Pessuti – najserdeczniejsze podziękowanie za okazaną solidarność wobec Narodu Polskiego w tym bardzo trudnym czasie. Polacy oraz Brazylijczycy polskiego pochodzenia - żyjący i pracujący dla dobra swojej brazylijskiej Ojczyzny, jej wszechstronnego rozwoju i postępu – nigdy nie zapomną wzruszającego gestu najwyższych przedstawicieli Narodu Brazylijskiego. Trzy dni narodowej żałoby, która została ogłoszona, także trzydniowa oficjalna żałoba w stanie Paraná i przypomnienie o historycznych więzach przyjaźni między naszymi krajami, stanowią wyraźny znak wielkiej przyjaźni Brazylii wobec Polski! Brazylijska wspólnota polonijna nosić będzie w sercu i zachowa na zawsze te znaki głębokiej przyjaźni i solidarności, które zostały okazane przez przedstawicieli Brazylii wobec Polski – kraju naszego pochodzenia czy też pochodzenia naszych przodków! Niech ta przyjaźń trwa i się wzmacnia dla wspólnego dobra naszych dwóch Narodów! Jesteśmy bardzo usatysfakcjonowani i radzi, że Wasza Ekscelencja Najczcigodniejszy Ks. Arcybiskupie Metropolito, zechciał przyjąć zaproszenie, aby przewodniczyć tej celebracji, a które przedstawiła w imieniu całej wspólnoty polonijnej nasza konsul generalna Rzeczypospolitej Polskiej Dorota Joanna Barys…” – mówił rektor PMK.

Wraz z Arcybiskupem Metropolitą koncelebrowali polscy księża reprezentujący zgromadzenia zakonne: chrystusowców, marianów i misjonarzy św. Wincentego a Paulo.

W Eucharystii uczestniczyli przedstawiciele miejscowego społeczeństwa oraz wspólnoty polonijnej. Bardzo sympatycznym i wzruszającym znakiem – dla nas Polaków - był udział:  orkiestry kameralnej Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego, chóru dziecięcego z Campo Largo, jak też innych Brazylijczyków wykonujących okolicznościowe pieśni. Organizatorem oprawy muzycznej był James – bardzo zaprzyjaźniony z naszą wspólnotą polonijna. 

Pod koniec Mszy św. młodzież z zespołu „Wisła” w strojach regionalnych przyniosła przed ołtarz bukiet biało-czerwonych kwiatów i portret pary prezydenckiej. Następnie zabrał głos Luciano Ducci prefekt Kurytyby wyrażając – w imieniu władz i mieszkańców miasta - solidarność z Narodem Polskim oraz społecznością polonijną.

Konsul generalna Dorota J. Barys podziękowała wszystkim za udział we wspólnej modlitwie oraz okazywane wyrazy solidarności z powodu tej tragedii, jaka dotknęła Naród Polski. Na zakończenie modlitewnego spotkania orkiestra kameralna Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego przy akompaniamencie organowym Eleny Moukhorkina Moreno wykonała utwór Michała K. Ogińskiego „Pożegnanie Ojczyzny”.  

Zdzisław MALCZEWSKI SChr